Maar liefst 22 jaar werkte Hans Hobbelen als fysiotherapeut in een verpleeghuis. Hij verloor z'n hart aan de ouderenzorg en ontdekte dat juist deze doelgroep met complexe zorgvragen behoefte heeft aan interventies die wetenschappelijk onderbouwd zijn, maar waar tot op heden weinig onderzoek naar is gedaan. Een puzzel waar hij zich als lector Ageing and Allied Health Care sinds 2012 in vastbijt.
"Ik ben van huis uit fysiotherapeut. Toen ik in 1987 afstudeerde en een baan kreeg in een verpleeghuis, werd ik door mijn studiegenoten met medelijden aangekeken. In die tijd was de ouderenzorg echt nog een ondergeschoven kindje. Terwijl juist in de ouderenzorg volop uitdagingen liggen. Steeds vaker krijg je te maken met complexe zorgvragen, die om multidisciplinaire en vooral creatieve oplossingen vragen. Ik ontdekte al snel dat die puzzel me enorm motiveerde. Ik heb met veel plezier 22 jaar in de ouderenzorg gewerkt."
"In 2010 ben ik gepromoveerd op mijn onderzoek naar paratonie. Paratonie is een verhoogde spierspanning, die ontstaat bij de diagnose dementie. In de laatste fase zie je dat mensen zo stijf worden dat ze problemen krijgen met bewegen. Ook wassen en aankleden gaat steeds moeilijker. Als fysiotherapeuten boden wij destijds een soort ochtendgymnastiek aan, met als doel de spieren in beweging te houden. Deze interventie was echter niet onderbouwd met wetenschappelijk bewijs voor nut en noodzaak. Vandaar dat ik dit ben gaan onderzoeken. Uit mijn promotieonderzoek bleek dat ochtendgymnastiek geen nut had. Sterker nog, het had eerder een omgekeerd, negatief effect. We zijn er meteen mee gestopt."
"Die interesse in de wetenschappelijke onderbouwing van interventies en behandelingen heb ik altijd gehad. Ik wil weten waarom we bepaalde dingen doen. Zeker in de ouderenzorg is er nog een hele hoop onbekend. Sinds 2012 ben ik lector aan de Hanze en begeleid ik diverse promovendi. Op dit moment begeleid ik negen onderzoekers bij hun promotieonderzoek, allen met een verschillend thema, maar steeds gericht op ouderen en kwetsbaarheid. Neem als voorbeeld het belang van goede mondzorg bij thuiswonende ouderen, kwetsbaarheid bij Chinese migrantenouderen en het in duiden van het begrip sociale kwetsbaarheid."
"Ik hoop met de onderzoeken die we doen, te zorgen voor meer evidence based handelingen in de ouderenzorg. De ouderenzorg is 33 jaar nadat ik begon nog altijd een ondergeschoven kindje. Dat gaat me aan het hart. Mijn doel is om meer respect en waardering te krijgen voor dit complexe werkveld. In de breedste zin van het woord, maar zeker ook op het gebied van fysiotherapie. Je ziet nog altijd dat het merendeel van de studenten kiest voor een baan in de sportwereld of een fysiopraktijk. Terwijl er zo veel uitdagingen liggen in de ouderenzorg. Niet voor niets ben ik voorzitter van IPTOP: de International association of Physiotherapists working with Older People. De ouderenzorg in beweging krijgen, dat is mijn missie."
Kijk voor meer informatie op:
