Een blog van Anjo Geluk-Bleumink, voorzitter van de Denktank 60+ Noord, een (netwerk)organisatie die uitsluitend met vrijwilligers werkt.
Januari 2019

Wij ouderen beroepen ons nogal eens op ervaring. Die hebben we ongetwijfeld, met zo ongeveer alles. Als je al lang meeloopt, heb je het nodige meegemaakt en de ins en outs daarvan leveren ervaring en - hoop ik - levenswijsheid op. We hebben het allemaal al eens gedaan, gezien, gehoord, gelezen en weten precies hoe de hazen lopen. En we kunnen voorspellen wat er gebeurt als we iets in gang zetten. Van collega-ouderen hoor ik dan: ‘dat lukt nooit’, ‘zo werkt het niet’, ‘leer mij ambtenaren kennen …’ En vul voor ambtenaren dan maar dokters, politici, leraren of andere gemakkelijke prooien van borrelpraat en vooroordelen in. Wat opvalt: stimulerend is het zelden.

Ervaring is mooi, handig ook. Het legt een basis, behoed je voor misstappen en wijst je de weg, ook op paadjes vol voetangels en klemmen. Ervaring leert ook dat dingen weer overgaan, vanzelf minder worden of altijd blijven. Het is een soort gereedschapskist waarmee je in combinatie met een timmermansoog een heel eind komt in de wereld en in het leven. Maar niet overal! 

Want het slechtste wat we kunnen doen als ouderen is ervaring als instrument, als autoriteit gebruiken. Zeker wanneer we het brengen met een air van: ‘Kom daar maar eens overheen met jouw argumenten’ of vaderlijk: ‘Ik kan het weten, luister nou maar naar mij.’. Hoed u voor ervaringsdeskundigen!

Bij ervaring horen levenswijsheid en het vermogen tot relativeren en met humor ook naar jezelf kunnen kijken. Als het moet - en het moet soms - het vermogen om jezelf bij het nekvel te pakken en streng toe te spreken. Had ik vroeger niet enorm het land aan ouders en ouderen die het allemaal zo goed wisten en hun ervaring inbrachten om mij te overtuigen? Dat is vast niet anders met de jongeren van nu. 

Met andere woorden: moet ik niet af en toe mijn ervaringsrugzak uitpakken en opruimen, zodat hij niet te zwaar wordt? De ballast wegdoen, zodat er ruimte komt voor allerlei nieuwe dingen? Op zoek gaan naar onbekende weggetjes, gouden ideeën toelaten of me laten verrassen door wat jongeren verzinnen, maken of bereiken? Zoiets als een mix van oud en nieuw brouwen, een combinatie van handige, verstandige ervaring en fantastische ontdekkingen? Omdat de geschiedenis zich niet hoeft te herhalen. Me laten verrassen door wat zich aandient aan moois, nieuws en wat misschien totaal anders is en gaat zijn dan wat ik ooit heb meegemaakt. Naïef? Het heeft alles met levenswijsheid te maken en het zoeken naar de verbinding met andere generaties.

In plaats van luid en duidelijk te laten weten hoe de hazen nu eenmaal lopen en je ervaring te etaleren, is laten zien dat haasje over doen - in je hoofd, dat kan ook - veel effectiever, vrolijker en verrassender.